Niewielka, uspokojona,
W pieśń fali morskiej patrząca,
Co w prostym śnie urojona
Senna trzcino myśląca!
Bezsilna, cienka, z łatwością
Przed wiatrem się kłaniająca
W pas prostą swą ułomnością
Słaba trzcino myśląca!
Której nie są straszne szkwały,
Której potęgi bez końca
Zazdrości słaby świat cały
Mocna trzcino myśląca!
Ukochana! Energicznie
W nieznane podążająca
Szukając dróg ustawicznie
Nasza trzcino myśląca!
|