Cegła - Literatura - Proza - Poezja
100 000 KSIĄŻEK NA WWW.TAJNEKOMPLETY.PL !!!
AKTUALNOŚCI MEDIA PODREALIZM CEGIELNIA WASZE & NASZE WYWIADY LINKI KSIĘGA GOŚCI REDAKCJA
 
 
WRÓĆ | WYDRUKUJ

Adam Matejko

Nasz wyśniony, wspólny dach

Zasypana biała droga
Pod stopami zamarł cień
Tuż u bram za linią wroga
Zapomniana, pusta sień

W niej spękane szare ściany
I zmęczony wiatrem dach
I ja w rogu zapomniany
Przesypuję dłonią piach

Przesypuję ziemię cudzą
Choć przelałem własną krew
Gdzieś w oddali nasi nucą
Złudną swą zwycięstwa pieśń

Zmarzłe, poranione dłonie
Nie napiszą wielu słów
Zmarzłe, przerażone skronie
Już nie wyśnią wspólnych snów

Mała fotografia Twoja
To jest wszystko co dziś mam
Choć już pękła wiara moja
I choć jestem tutaj sam

I choć zaraz mnie nie będzie
I nie mogę nic Ci dać
Brałem Cię ze sobą wszędzie
Gdzie nie wolno mi się bać

Byłaś kiedyś spraw codziennych
Rytmem, który sens nadawał dniom
Teraz wśród tych czasów zmiennych
Tliłaś się nadzieją mą

Jest to teraz stan mi znany
Lecz nie zawsze było tak
Nie jest jednak nam pisany
Nasz wyśniony, wspólny dach

Tylko sień, spękane ściany
I na pół rozdarty dach
I ja w rogu zapomniany
Przesypuję dłonią piach

Przesypuję ziemię cudzą
Choć przelałem własną krew
Gdzieś w oddali nasi nucą
Złudną swą zwycięstwa pieśń.

 
  STRONY PARTNERSKIE I POLECANE PRZEZ MAGAZYN CEGŁA  
   
  Portal turystyczny Noclegi-Online Wrocław  Kalambur