W piątek 17 listopada 2006 roku około godziny 15.00 zgasło światło w większej części Warszawy. Awaria prądu nastąpiła również w restauracji, w której pracuję. Wtedy obsługiwałem grill. Przez około półgodziny nie było prądu. Wszelkie prace zostały wstrzymane. Wnętrze restauracji oświetlał uroczy blask zachodzącego słońca.
Tego dnia Małgosia przyszła ostatni raz do pracy. Podczas tego zamieszania robiła zdjęcia współpracownikom. W tym celu używała aparatu cyfrowego. Umieściła mnie w kilku ze swoich ujęć. Sfotografowała mnie razem ze sobą i kilkoma dziewczynami oraz pojedynczo. Natalia podarowała jej ładnie zapakowany prezent. Małgosia przyjęła go z radością pytając: „Co to takiego?”. Natalia odpowiedziała: „dowiesz się, kiedy otworzysz”. Dziewczyna podziękowała swojej koleżance i nie rozpakowując zaniosła ładne pudełko do swojej szafki, znajdującej się w szatni pracowniczej. Jedna z dziewczyn z serwisu o imieniu Krysia powiedziała, że chciałaby także dostać prezent w ostatnim dniu pracy.
Zaraz potem poszedłem się napić za zgodą kierownika kuchni, najstarszej osoby w restauracji, instruktorki Ewy. Z powodu braku prądu nie działał dystrybutor do zimnych napojów. Swoje kroki skierowałem na zaplecze, do ujęcia filtrowanej, podobno nawet przedestylowanej wody, zwanego Multiplex-em. Za mną przyszły inne osoby.
Gdy się napiłem i podyskutowałem z kilkoma osobami wpadłem na pomysł, aby pobawić się w przytulanie. Kilka zapytanych dziewczyn o to czy mnie przytulą odmówiło mi. Jedna mi nie odmówiła. Ledwo widziałem jej twarz. Kiedy ją lekko objąłem i przytuliłem głowę do jej szyi poczułem przyjemne ciepło emitowane przez jej ciało. Jej szyja wydała mi się aromatyczna i aksamitna w dotyku. To przytulenie było dla mnie jak duszy ukojenie. Po tym jak się z nią przytuliłem poczułem błogą wdzięczność w stosunku do niej. Niech pozostanie moją słodką tajemnicą imię dziewczyny, którą przytuliłem. Taka jest moja decyzja.
Idąc w kierunku kuchni zamieniłem kilka słów z bliskim kumplem Pawłem, który pracuje zazwyczaj na serwisie, przy obsłudze kupujących. Będąc w kuchni zauważyłem, że wiele osób przed kasami cierpliwie czekało na moment, kiedy zostanie włączony prąd. Instruktorka Ewa wypatrzyła wśród gości bezradnie stojących przed kasami kobietę z wielkim biustem, którą mi wskazała. Krótko porozmawiałem z nią na temat tej kobiety. Wspomniałem jej również o tym, że przytuliłem jedną dziewczynę na zapleczu. Stwierdziła, że fantazjuję. Wkrótce zapaliło się światło i restauracja znowu funkcjonowała. |
