Zanim pójdę w inną ziemię dotknę uczuć
Niezbędnych w strofach każdego słowa
Ocieram się o ciała i mówię
Moje najdroższe ciała o smaku kawy
Zbyt mocnej abym mogła ją wypić, aby
Nie stać się błaznem
Rzeczywistość to praca i rutyna
To tramwaj nawet, kiedy doprowadza do szału
Zanim pójdę w twoją stronę rozluźnię mięśnie
Tak mi dobrze w mej realnej samotności
Kipię od rana do wieczora, kiedy moje piersi nadal
Dają zbyt mało mleka
Coraz prościej odhaczyć umiar w jedzeniu i piciu
Coraz łatwiej zapłodnić granicę ujścia
Zapłodnić kobietę i zrobić z niej dom
Tak bardzo czuły i szczery, że nie będzie potrzebny
Żaden wers
Zanim pójdę
Utkwię dłoń w szczególe
Jutro będziemy po prostu niemi
|
