Wzbogaciłam się o tę zdradę, którą
sama stworzyłam, miłość jest jak
biały gołąb z czarnymi skrzydłami
a może
złamanymi skrzydłami.
Powoli duszę się w klatce zbudowanej
własnymi pragnieniem życia
a może
śmierci.
Koniec jest już postanowiony
nie kładź głowy na piersi
nie spuszczaj wzroku.
Siła grawitacji bezlitośnie
ściąga mnie w dół
a ja jestem jabłkiem, lecz
nie zmienię przecież nic
w historii świata. |
