Zima
Śnieg
Mróz
Nawet psa
Z domu
Nie wygonisz...
A w domu ciepło
Zapach choiny
Na stole
Koronkowy obrus
Leży
Zastawa
Z brzegiem złoconym
I na półmisku
Indyk pieczony
Ostatni dzień
Roku
W cieniu kamienic
W ulic mroku
Idzie boso
Zmarznięta
Dziewczyka mała
Z baśni
Andersena
W fartuszku niesie
Zapałek wiązkę
I biedę
To cały
Jej majątek
W okna domu
Zagląda
I kurczy się
Z zimna
Przykleja nosek
Do szyby
Widokiem jadła
Syci oczy głodne
Płonącą zapałką
Grzeje sine dłonie
Otwórz na oścież
Drzwi
Gospodarzu
Otwórz
Nieczułe serce
Zaproś do środka
Biedną dziecinę
Nim skończy się
Ta smutna baśń
Nim spadnie
Z nieba
Ostatnia gwiazdka
Lecz...
Na próżno wołam
Mój krzyk łabędzi
Prędzej lód roztopi
Niż skruszy
Kamienne serce
Szli ludzie rankiem
Do kościoła
Patrzą...
Między domami
Mały trupek dziecka
Trzyma
Ostatnią zapałkę
W martwej ręce
|
