Na próżno
Cię szukałam
Pośród krętych
Dróg
I życia zawirowań
Efemerydą jesteś
Ulotna
Fatamorganą
Białym krukiem
Wśród stada wron
Co kraczą wciąż
To samo
Wszędzie
Gdzie tylko
Wzrok mój padnie
Stek kłamstw
Krętactwa noc
Czarna
Zalewa świat
I panoszy się
Jak okrutny
Władca
Na tron
Zasiada śmiało
Rządzi...
Pokłony mu
Składają głupcy
Starzy
Młodzi
Ci co na czarne
Mówią-białe
Na białe-że czarne
Ci którzy prawość
I sumienie
Mają w pogardzie
Wiem
Że nie znajdę cię
Tu-na ziemi
Ale przecież
Mieszkasz
Gdzieś we mnie...
I tylko
Jedna jesteś
Jedyna
Będę zawsze
Cię głosić
PRAWDO
Posadzę
Na piedestał
Poematu |
