Jestem odpadkiem XXI wieku
Ludzką spierdoliną
Bez perspektyw i celu
Choć zdążyłem nasiąknąć
Latami dziewięćdziesiątymi
To krzyk Kurta
Jest już tylko echem
Ci, co lata temu
No future krzyczeli
Inni byli od nas
Czy tak samo spierdoleni?
Próbuję zrobić krok do przodu
Lecz ugrzęzłem w post komunistycznym bagnie
Robię krok do tyłu, i ląduje na dnie
Wśród ćpunów, kalek i pracowników fast foodów.
Człowiekiem XXI wieku
Gatunek podludzi
Zbyt żałosnych by żyć
Zbyt leniwych by umrzeć |
