zabrakło mi
wiesz. tak chciałam
klamka wymsknęła się
ze srebrnej rosy, a ja
nie mogłam przejść
przez cegły szklanej ściany
kosmyki włosów opadały na oczy
splatane z pękniętą gumką
od procy, którą dłoń wyjęła
z kieszeni
gdzieś miałam pomiętą kartkę
zdarzeń z rozmazanym
i autorami książek pierwszej klasy
znajdę ją w piwnicy pod gniazdem
szklanych myszek
sąsiadujących z komórką sprzątaczki
która wymyła podłogę dezynfekującym
środkiem schodów ścierając
wszelkie ślady pamięci
posadzka świeci się, a w niej
widzę odbicie i głos
radosnego śmiechu
tylko gdzie są te klucze?!
|
