kurs cierpliwości wydrapuję na schodowych emaliach.
szczurze stygmaty na podeszwach i odpryski na kostkach
przecieram jak oczy Julie Binoche.
paryskie bulwary zwilgotniały tego lata jak szansonista bez szans.
groteska. machasz welwetową chusteczką. zmień kolor ma petite
zanim czerstwy croissant wywoła niebieski z pościeli.
topnieję na placu pigal. prostytutka to ładny leitmotiv na zimę.
gdybym mówił językami ludzi, bałbym się śnieżnych aniołów.
tymczasem ocieram się o drzewa, wtulam w ławki przy skwerach,
łaszę o czerwone słońce w kocich źrenicach. stop klatka |
