Echo
Ivo Krazce
Ja mężczyzna
który dałem rozkosz
najpierw miałem jej obraz w powiekach
głód tak wielki
że syciłem swą krew długo i powoli
i wszedłem w wilgotną ziemię
rozpękłą od wewnątrz
Boże jakże pragnąłem by tej nocy stała się różą
a potem nosiłem strach w oczach
pojęła ten lęk
słowom wyrwała pióra
stały się czarnym ptakiem
Ja mężczyzna
zrozumiałem nagośc króla
Wędrzyn, 14.03.1999 r.
|
