Serce me się smuci i płacze,
Tobiaszu czy kiedyś Cię jeszcze zobaczę,
Czy poczuję znów ust Twych smak,
Tego wszakże najbardziej mi brak,
Brak mi również Twych ocząt blasku
I tych spacerów wieczorami po lasku,
A co się z tym wiąże słów poetyckich,
Spojrzeń gwieździstych,
Wiedz jeszcze jedno,
Iż me serce nosi piętno
I kiedy miłować Cię przestanę,
Najszczęśliwszą kobietą w owym momencie się stanę. |
