Zanim jeszcze wszystko się zaczęło - coś się wydarzyło. Co? Jedno z tych spotkań, których się nie zapomina... Otóż pewnego dnia, latem, kilka ładnych lat temu wybrałem się na wakacyjną eskaspadę. Ja,moja kobieta w słomianym kapeluszu, dwaj nasi młodzi podopieczni ( brat i kuzyn , piętnastolatkowie) oraz nasz Behemocik... na smyczy. Wszyscy jedziemy stopem nad morze....

A więc jedziemy, jedziemy i dojechać nie możemy, po przejechaniu jakichś czterdziestu kilometrów zrobiło się późno i ciemnawo ( ale lipa..). Kiedy już mieliśmy rozbić namiot przy drodze zatrzymuje się bus, wielki i pusty, a przecież nikt nawet nie machnął...Kierowca okazał się niesamowicie pozytywnym świrem, przez całą czterystu-kilometrową (!!!) trasę opowiadał nam o swoich pasjach i akcjach , które przeprowadził. Największą jego dumą był happening przeprowadzony w Warszawie , w trakcie koncertu Małgosi Zwierzchowskiej i Olka Grotowskiego. Nasz nowy znajomy - wielki fan wspomnianych artystów - wydrukował dwieście chorągiewek z imionami swoich idoli. Kiedy zaczęli oni śpiewać stary szlagier Andrzeja Waligórskiego - " Transatlantyki i krążowniki" publiczność na zmianę pomachiwała chorągiewkami. Domyślacie się chyba, że całość musiała być niezłym wkrętem - nikt się nie spodziewał podobnego zajścia... Zdaniem Pana T. impreza była przednia. Wierzyliśmy na słowo...Ale powróćmy do Wrocławia .

Okazało się bowiem, że po kliku latach sam znalazłem się na podobnym koncercie. Tym razem chorągiewek nie było, jednak samo spotkanie z artystami, których znałem z tak niecodziennej opowieści, a których mogłem teraz poznać i zamienić kilka słów, sprawiało mi dużą frajdę. (To niezwykłe kiedy ścieżki ludzkie tak się dziwnie przeplatają, a czasowe i przestrzenne momenty zazębiając się ze sobą pozwalają nam na doświadczanie przeżyć o zwielokrotnionej sile wyrazu...)