Jestem ruchem bioder. Sumą falujących piersi.
Pytajnikiem – nie wartym odpowiedzi.
Pośród słów przecinkiem . Wystudiowana pauzą
byś mógł złapać oddech. W przypływie natchnienia.
wypełniasz płuca powietrzem. Spoglądasz mi w oczy,
nim mrugnięciem wymażesz z pamięci.
Gdy otworzysz oczy –moja twarz poorana czasem.
Jestem jednym włosem, zagnieceniem na pościeli.
Po upojnym byciu- w twych ramionach życie.
|
