obudziłam się w wymarłym czeskim mieście
ocalał tylko kadr dworca dół z siatką
i nocny dym fabryk
strzelam
jestem tu codziennie
słoneczniki sypią żółtym śniegiem po słońcu
chyba mam uczulenie
na żelastwo
albo na brak wyraźnych spółgłosek w powietrzu
kaszka na lustrze wygląda jak niewyspanie albo kac
swędzi
ból głowy pochodzi w prostej linii od języka
który nie ma gdzie się podziać
subtelne druciki są jak dobra wróżka
seplenię niedowierzam
usta mam pełne milczenia
w innym czeskim mieście słaniam się jak szpital
wygląda na kompletną mgłę
oddycham za dwóch za trzech za ciebie
przyśniłam sen o śnie w którym śniło mi się światło
słoneczniki rządzą
po koledze z zabaw dziecięcych pozostały tylko neony
ludzie wypadają jak zęby
a tu budują dla nas nowe chodniki
skwery regulaminy
w wymarłym mieście
zostaną setki zdjęć
jak po Hiroszimie
|
