Książka Jana Dzbana (alter ego Agaty Czapiało) ukazała się na polskim rynku nakładem korporacji Ha!Art w 2005 roku. Książka moim zdaniem powinna się bronić sama, dlatego pozwolę sobie zacząć od barwnego cytatu. Cytat pochodzi z rozdziału zatytułowanego Tajemnicza zagadka. Oto cytat, który najlepiej oddaje klimat tej książki:
"Sherlock Holmes zgasił lampkę nocną i wskoczył pod kołdrę. Zwarli się razem z Watsonem w ekstatycznym uniesieniu i wpili się w swoje usta. Lizali się aż do północy, a parę minut po północy zdjęli majtki i penetrowali się na zmianę. Na koniec stosunkowali się przy pełnym świetle i w dodatku patrząc w lustro - Holmes skuł Watsona kajdankami, a Watson ubrał pończochy i okładał pejczem dmuchaną kozę z trzema rozkosznymi dziurkami. Zasnęli upojeni sobą, związani białym jedwabnym szalem za kostki od nóg. Na Boga - lubili tę pracę w terenie, wstrętne pedały!"
Cóż, jeśli ten barwny fragment książki Jana Dzbana nie pozwolił Wam stwierdzić, że to nie jest książka dla normalnych ludzi, to ja postaram się Wam pomóc w zajęciu takiego właśnie stanowiska. Czym jest Dentro? Nie wiadomo. Sama autorka w wywiadzie zamieszczonym na końcu książki mówi, że Dentro nie znaczy nic. Dentro było jej zinem wydawanym w latach 90-tych w Szczecinie, gdzie wtedy przebywała. To tyle odnośnie tytułu.
Co znajdujemy w środku? Oj dużo. Książkę rozpoczyna pamiętnik schizofrenicznej prostytutki. Akcja pamiętnika nabiera tempa z dnia na dzień. Coraz większa liczba klientów rozwija schizofreniczne wizje bohaterki. Duchy, zjawy i rozpaczliwe poszukiwanie pieniędzy na lekarstwa. To nie jest wesoła historia, bardzo naiwna w formie i bardzo agresywna w treści. Ale czyż nie taka powinna być współczesna wariacja na temat literatury? Moim zdaniem jak najbardziej. W dalszych rozdziałach otrzymujemy roliczne opisy kontaktów seksualnych, przemocy rodziców wobec córki i innych historii spod ciemnej gwiazdy. Nie będę streszczał książki, bo uważam, że to całkowicie bezsensowny zabieg. W książce mieszają się style, gatunki. Warto wspomnieć, że w ostatnim rozdziale otrzymujemy wariację na temat scenariusza filmu o przyszłości, w którym główną rolę gra Boguś Linda pijący niewyobrażalne ilości alkoholu i nadużywający słowa kurwa.
Jan Dzban nie nadaję się na gwiazdę popkultury. Jan Dzban nie zafunkcjonuje w historii literatury jako wybitna postać. Zapewne Jan Dzban nie otrzyma także żadnej prestiżowej nagrody, jak na przykład Nike. Ale czy Jan Dzban chciałby być wymieniany jednym tchem razem z Dorotą Masłowską? Śmiem wątpić. Dlaczego? Bo Jan Dzban ma pomysł, wiele pomysłów, które katuje w tej książce niemiłosiernie. To nie jest ksiązka independent na siłę, to książka w pełni niezależna. Dentro jest przeznaczona w sposób jednoznaczny dla ludzi, którzy mają dystans do literatury. Dentro jest dla ludzi, którzy nie przejmują się kategoryzowaniem literatury, wsadzaniem jej do odpowiednich szufladek, nazywaniem gatunkow. Jan Dzban wychodzi z tej bitwy zwycięsko i niech mu się wiedzie! Albo jej?:)
Na koniec pozwolę sobie zacytować notkę zamieszczoną na końcu ksiązki: "Książka nie jest przeznaczona dla krytyków literackich!!!"
Póki jeszcze nie jestem krytykiem literackim pozwalam sobie zrecenzować ksiązkę Jana Dzbana, potem mógłbym już nie mieć okazji.
P.S. Książkę nabyłem w korporacji Ha!Art w Krakowie przy placu Szczepańskim 3A. Zapłaciłem 10 złotych korzystając z promocji dotyczącej 10-lecia Ha!Artu.
P o l e c a m z p e ł n ą o d p o w i e d z i a l n o ś c i ą.
|
