U ciebie zmrok robi śnieżne korytarze
Tutaj jedynie pościel przypomina
Popękaną chłodem dłoń i akt odwagi
Kruche ciastka jak zwierciadła wspomnień
Idziemy jeden za drugim małymi kroczkami
Nadzy
Zostawiamy za sobą ubrania zostawiamy za sobą smutne baraki
Idziemy jeden za drugim powiązani sznurem ciepłego powietrza
Wypadającego niezdarnie z ust jak modlitwa
U mnie zmrok robi na szybie tłuste plamy
Tam w bursztynowych komnatach wczorajszej herbaty
Weselne salwy
Werbelek z ołówka i książki
Chłopiec w harcerskim mundurku
Kiedyś ukryje łzy w dłoniach i będzie dorosły
|
