słyszałam
lew w synagodze ryczał ciszej
coraz chrapliwiej
jak do mnie przywyknie, wyczeszę mu kudły to nie grzech wierzyć
łamał pazury na ołtarzu
zamieniał ryk w dziewczęcy śpiew zza języka
nudził się
witraże syczały od pierwszego słońca
kiedy ujeżdżę lwa wypuszczę go wolno |
