sarkam na rynek dziwna perspektywa kebabowej wnęki.
okna kamienic dzięki że nas widzisz rażą resztką słońca
rozsmarowaną nierównomiernie po wyboistym szkle
omijając mnie koncentrując się joł na puma concept store
jego witrynach: gładszych większych siostrach: lans do czerwoności
pod które odebrawszy obiecaną pulę mięsa idę
wytwarzać serdeczność dla mechanicznych pracowników.
a są to kwiaty specjalnego castingu (sztuciec z plastiku
tkwi w chętnych ustach zabrania zatyka uspakaja jak smok
smoczek cmok oto kolejna forma miłości całuję się
z białym widelcem)
stamtąd słyszę jak sprzedawczyni kebabu
w myślach nazywana kebabową lalą mimo że w tłumie
wokół pracy zawodowej którą wzięła wyrwa jest
i że w jej rękach które karmią – krążą nieostre krawędzie
pustki – skrzeczy: proszę proszę a kolczyk w brodzie żarzy się jej na różowo. |
