przydeptanej ciężarówką. z całej wsi

zjawia się mantra coby rozsądzić ten żywy cyrkiel

mnie. – a schnące pole pod ogniem a po kościach zwału sfery star.

ona kierowcą ona ofiarą. już jej nie służą

świadczenia zdrowotne ani mechanizujące szprosy –

te co chłodzą jak zegary

(półmrok w przestrzale klaudii gips popiersi chwosty rad...

można by mnożyć tak w niezaradność tylko po co?).

czas nie podbiega linearnie on linieje.

no i –

dostaniesz wiadomość. czaszkę. czkawkę.

17.09.2004