kiedy właściwy świat odszedł w cień
nie było niczego poza
a dostrzegaliśmy prawie wszystko
tchnienie delikatu
każdą drobinę piasku w powietrzu.
kiedy oddechem dwóch dusz staje się spojrzenie
nie można dostrzec nic poza
tym wszystkim
zakurtynnym uśmiechem zaślepionym sercem.
iluzyjne bukiety przystrojone kolorowo
półszeptane kłamstwa
ale mam nadzieję
bo prawdziwe kwiaty rodzą się z każdą wiosną.
|
