te zmęczone dni
czułem to w powietrzu we krwi
dobrze by było zasnąć.
spotkałem siebie w pustym mieście
i pomyliłem się wiesz
bo nie mieliśmy o czym rozmawiać.
milczeliśmy do rana
chcąc ukryć coś uchylić tylko kąt
tego obrazu – ciekły łzy.
nie pytał dlaczego
raz spotkaliśmy się spojrzeniem
tak zastał nas świt. |
