a może by tak zaciąć się w palec wskazujący lewej ręki, tak zwyczajnie,
żyletką. nie zmyję naczyń zarastających w zlewie jasnoszarą powłoką, nie
wyszoruję podejrzanie lepiącej się wanny. a może by tak wybuchnąć płaczem w
aptece, w trakcie kupowania środków łagodnie antydepresyjnych. niech pani
magister robi rybie oczy zza okienka. a może by tak nie zapłacić rachunków
za telefon - dwa miesiące pod rząd - i dostąpić łaski odcięcia pępowiny.
wymknąwszy się spod kontroli, stanę się niemożliwa do opanowania.
zamieniam się w wodę; ściekam samej sobie spod zaciśniętych powiek.
zacięta, wybuchowa, odcięta - płynę. odpływam. bul bul bul.
ból.
|
