Na samym początku połamię język, reszta złamie się
sama i zacznie mówić jak świadek koronny, już trup.
Przeszłość można wymyślić, albo zapomnieć. Budzi
mnie pełny pęcherz i jakaś nostalgia. Za oknem ciągle

bez zmian: zima trzyma się wszystkiego. Nie jadam
brudnymi sztućcami, nie piszę bez cenzury. Na pustej
kartce kolejność ustalił przypadek, w głowie
i w żołądku wszystko mam poukładane. Mam dar

przepowiadania sobie najgorszego. Ostatnie
kuszenie przed północą: leży w przezroczystym
śniegu i udaje, że śpi. Kiedyś oddałaby wszystkie
pieniądze, żebym ją wyjął jak ziarenko piasku

z oka. Na prześcieradle znalazłem włosy łonowe
i rozpłakałem się jak dziecko. Czasami tak potrzebuję
kobiety, że staję się gwiazdą porno i grzeszę, a potem
strach mnie kołysze jakbym był dnem jeziora.