Opowieści z upadłego świata
Nikt w całości nigdy nie opisze
Nie ma przecież dla nich miejsca
We współczesnej ciągłej zawierusze
Nikt nie zechce ich wysłuchać
W biegu brak czasu na refleksje
Więc gdzieś z boku zostają sagi
Nieprzystające do rzeczywistości
Po co mówić o wędrówce przed siebie
Samotnej nawet kiedy jest towarzysz
Zapomnianych miejscach oraz świecie
Kurzu i gruzów i porzuconych marzeń
Uparcie powtarzać zaklinać brak sił
Z pustki przecież nic nie powstanie |
