MARIUSZ APPEL

WIERSZE cz.1

a gdyby tak zaszyć się - kłębkiem wcisnąć w spiralę
opuszczonej skorupy ślimaka zanim głosy i kroki zdążą
wykarczować ciszę. nie chcę być szczęśliwy
ani nieszczęśliwy niech tylko zmienią się okoliczności. smutku
czy wiesz że w ciemnościach przybierasz

kształt płomienia świecy?

znów była bezwolna. ja - za szybki.

[a.d.]

tak jak podejrzewałem (i jak tego zawsze chciałeś) z wiekiem stałem się bardziej oszczędny w słowach. nie rozdrabniam się i nie kruszę przysłowiowych kopii. tym bardziej zastanawia rytuał wyniesiony z dzieciństwa i powtarzany z uporem godnym lepszej sprawy. kolana urastają do miana kultowej części ciała. odmawiam modlitwę i mam uczucie jakby ktoś odmawiał mi prawa do samostanowienia: „lękam się ciebie boże ze strachu że brak niepokoju wywoła gniew”. niechcący sklejasz moje dłonie – na amen

KOMENTARZE:

2003-12-24 12:06:53 - Bartuss

monolog i bóg, aniołów brak - nie dowieźli, ale lepszy od neurotyka coś w tym jest :)

2003-12-17 13:30:49 - fink

jeśli wersyfikacja nie jest taka jak być powinna proszę przesłać tekst na maila do mnie to poprawię. fink2@go2.pl

2003-12-17 13:30:04 - fink

ooooo jest inaczej. musze się teraz przestawić. Kojarzy mi sie teraz piosenka Kazika z "Melodii Kurta W." "Bo pan cię zawezwie na sąd" chyba podobny dylemat. Potrzeba ugięcia się, pokory. Rozumię, że ten nastrój czyni z kolan tak istotny element fizjonomii ludzkiej. Zatem padnij szubrawcu obmierzły. (Gombrowicz też lubiał na kolana padać, też chyba niechcący choć z przymusu konformizmu. hej hej

neurotyk ślepy traf? chowam twarz w dłoniach i wszystko staje się jasne choć do oczu nie dociera. podskórnie wyczuwam dźwięki - elektrody odgłosów. dzwonek u drzwi. przepraszam ale nie mogę zrealizować tego połączenia. instruuję kota: tylko ani mru-mru. a kocie wąsy (muszka w zarysie) dyrygują. mrukliwość zmienia ton. próbuje nie przeciągnąć struny po czym milknie. jej miejsce zajmuje klasyczny oddech który działa nasennie lepiej niż melisa. Komentarze: 2003-12-30 00:25:11 - fink zupełie sie nie zgadzam, jak wytrzeźwieje to napisze wiecej. a to penie juz w nowym roku. sciskam   2003-12-29 20:50:29 - mariusz appel dla mnie wiersz jest celem samym w sobie, a nie środkiem do celu, stąd też i brak przesłania. nie jestem moralizatorem tylko estetą :)   2003-12-25 11:47:50 - fink pong moze i nie jest najprostszym wierszem w aspekcie odnajdywania przeslania, przeskakuje z akcentu na akcent, troche sie rozlazi, ale moze kluczem jest sam poczatek... moze jakis stan depresji?? sorki ze bez polskich liter ale druga reka jest cala w rybie....   2003-12-24 12:04:09 - Bartuss matefory są .. elektrody są .. kot jest .. czego nie ma ? przesłania tak tak ..  zlepek skojarzeń i metafor to jeszcze nie jest wiersz, choć wierszem pisany ...   2003-12-18 13:55:05 - fink ej Tomeczku, ja będę jednak bronił Mariusza, bo to nie jest tak do końca, że to schematyzm. Owszem jest dość typowy rys, jedna kreską malowane, ale obrazy różne, inne opisy. nie upraszczajmy. świetna refleksja, bez dwóch zdań   2003-12-17 13:40:09 - Tomek W. Ja już na nieszufladzie pod ostatnim textem autora napisalem co myślę. Moge w skrócie powtorzyć. Schematyzm, po kilku tekstach przeczytanych po osbie znużenie i znudzenie, językowe koajarzenia i operacje włażą na siebie zbyt nachalnie sprawiając, iż tekst staje się przewidywalny i tak naprawdę treść staje sie zupełnie nieistotna. Fajnie, że autor wyrobił sobie jakiś styl, choć w moim odczuciu to tylko schemat, do którego podstawia się potem półprodukty. Trochę jak u Anny Tomaszewskiej, która przy szóstym wierszu zaczyna mnie męczyć, a do zamierzonego schematyzmu sama się nawet ostatnio przyznała. Zamierzonego - z braku pomysłu na poezję. pozdrawiam  i czekam na coś nowego   2003-12-17 13:33:35 - fink tu troszke w stonę kocich łbów. Ten motyw z dzwonkiem i nierealizowanym połączeniem tak mi sie kojarzy. zgrabnie, ciekawie - chyba jak zawsze...   [przedtem/potem]  ze zmęczenia znów nie mogę usnąć. przewracam siebie na lewą stronę – uzewnętrzniam. w kuchni ktoś przypalił kolację i powietrze przy okazji dociera w takim stanie że trzeba je przecedzać przez pościel. zaciśnięte powieki zamiast łez próbują wydusić trochę ciemności (przyda się). ani słowa. cisza rozwleka się w pokoju. rozbija obozowisko. z nerwów ciągle przesadzam: ciało nie może znaleźć sobie miejsca. układam się ze ścianą i plecami. przylegają tylko lędźwie. oddycham szybko. zdecydowanie za szybko odpycham powietrze od płuc. noc rozkłada na łopatki. Komentarze: 2003-12-24 12:00:53 - Bartuss czyli w trakcie ? znaczy sie w środku powinno być teraz :)   2003-12-17 13:39:00 - Fink A to najgorsze jak się ze zmeczenia usnąć nie da, najgorsze to oj najgorsze. wtedy to właśnie ciało nie może sobie znaleźć miejsca.... ciekawe sugestie, spostrzeżenia banalne ale tu właśnie jakby niebanalne. (Jak on to robi???). Coś z pana będzie, być powinno. Mi sie to podoba choć ja wcale poezji jakoś nie lubie, to się dobrze czyta, jest łatwo strawne, przy czym wcale nie płytkie. Pozzoozozozdrrarawiaiam   podwajanie   promienie zimowego słońca przebijają się przez powieki z wytrwałością zarezerwowaną dla przebiśniegów. trzeba koniecznie opuścić żaluzje i wpuścić kilka kropel świetlika do oczu (które dziś są terenem wyjątkowo roponośnym) żeby ustawić ostrość widzenia. spokojnie rozbudzasz się. przeciągasz wyciągasz rozprostowujesz. trochę to podobne do zachowania liści zielonej herbaty po zalaniu wrzątkiem. gdy mówię ci o tym cieszysz się gorączkowo a twoje dłonie pracują w rytmie kastanietów. mamy jeszcze kilka chwil. kochamy się na łapu-capu. momenty pojedynczych uniesień. puzzle „limited edition” z których układamy obrazki szczęścia - jeden kwadratowy dzień pod koniec życia.   Komentarze: 2003-12-31 00:13:30 - Finkoman Mnie to sie tam podoba, choć nieco słabszy od tego co znam, ale nie dużo, ciut ciut, ta metafora z liśćmi zielonej herbaty jakby troszke mnie zraziła po pierwszym czytaniu. No to wesołego N R   2003-12-30 13:43:48 - jco końcówka bardzo rozczarowuje, od "mamy jeszcze.." szczegónie obrazki szczęścia- sic!   2003-12-30 01:54:42 - Fink To samo, co u atmy... wersyfikacja leży. wskazówki w komentarzu poniżej. albo mailem mi podeślij   ścigacze 2   nigdy wcześniej nie myślałem o twoich ustach jak o skrzynce kontaktowej i że kiedyś będę musiał składać całusy pod pseudonimem. (niezła z ciebie agentka). kręcimy się w kółko przypominając skazańców na spacerniaku. firanki falują odsiewając światło i osłaniając parapet oblegany przez wyrośnięte kaktusy które w półmroku wyglądem nie różnią się od główek dzieciaków – dorastających i skurczonych w fotelach rząd przed nami na ostatnim wieczornym seansie. powietrze zmaga się z materią: wiatr przetrąca kręgosłupy listkom. jutro będą dreptać po trawie i chodnikach z podkulonymi ogonkami. zakład? ty pierwsza się rozpogodzisz. gdzieś po godzinie godzimy się. Komentarze: 2003-12-30 20:03:57 - Fink wersyfikacja nie celowa. wrsyfikacja sie jebie na maxa. bede poprawiał.   2003-12-30 13:41:45 - jco tekst z cylku nie komentowalnych wersyfikacja celowa?   Biechów * wjeżdżało się po dość wąskim betonowym moście który chyba nieco zwodził solidną budową. pamiętam że pękał w wielu miejscach lecz ciągle był nie lada gratką dla gości i przy okazji wyzwaniem dla młodych kierowców dużych fiatów. pod spodem zwijał się jak szlauch rów z wodą. początkowo podziwiałem te esy-floresy myśląc z uznaniem: strumień jednak szybko straciłem dla niego całą sympatię kiedy dziadek uświadomił mnie że odprowadza ścieki z pobliskiej rakarni. uchodził do rozlewiska nazywanego przez nas stawem gdzie można było zobaczyć manewry łabędzi a w tamtych czasach  tylko one wyglądały naprawdę majestatycznie. kilka lat później zasypano go żeby zwiększyć powierzchnię pól uprawnych. poniemiecki dom przypominał trochę dworek. (śmieszne: po dworze zawsze śmigaliśmy na bosaka niby jakieś pacholęta). zdarzało się że rodzina dawnych właścicieli odwiedzała kruszejące mauzoleum często nawiedzane jako obiekt grozy także przez okoliczne dzieciaki. oddychanie pełną piersią było surowo wzbronione ponieważ przez większą część dnia huta miedzi dawała upust swoim nieczystościom. więc wyprowadziliśmy się do innego miasteczka na dolnym śląsku. z hutą bieli cynkowej pod samym nosem. * miejscowość k/Głogowa, która znikła z mapy Komentarze: 2004-01-14 23:51:10 - elka-one Bardzo ładny obrazek. Powątpiewam, czy wiersz, ale z pewnością niezła proza poetycka.   2004-01-09 12:29:19 - fink pzpr no tak... łza się w oku kręci... kiedy to było (juz tak powoli czas o tym mówić) fajnie to opiosałeś, chyba tak jak trzeba opisywać tamten klimat, bez jakiejś wyraźnej negacji, z perspektywy uczestnika - obserwatora. jest w tym jakas powolna degradacja otoczenia, jakaś destrukcja zewnętrzności, ale człowiek jest jakby poza tym, jest orębny, choć uczestniczy w tej szarości. Fajnie, dzięki. Sam wychowałem sie w takim Biechowie, co tu dużo mówić. kowary to taki tygrysek przemysłowy byłego prlu.

Komentarze:

2005-01-10 13:37:10 - jco

poezja trącajaca o transcendentalne rozterki jest zawsze idealistycznie naiwną poezją, ale za to łądną poezją wywołującą zawsze wzruszenie; serca lub ramion pozdrawiam

2005-01-02 19:11:20 - Fink

Romantic, wole bombastic ;) wszystkiego dobrego w 2005 oby lewitujące sprawy zostały doprowadzone do wesołego finału i jeszcze uśmiechu w kącikach ust hej hej       szelestność

ściegiem kroków wpisujesz się w kanon zimy idziesz w duchu szepczesz wypisz wymaluj lód po którym stąpasz jest cienki   przystajesz na powrót w ciepłe kraje nim wejdziesz do domu zbudzisz demona kobiety które jak pragnienie w tobie   drzemią rozpalasz je gasisz na zmianę bawisz się światłem w odruchu nocnym pospiesznie   kupisz miejscówkę w zapadniach powiek sen suchy palący w ustach ślina słodka gęsta   (jak miód)

Komentarze:

2005-01-13 19:20:55 - fink

a już się stresowałem, że pijesz, że nie pracujesz nad sobą. ;) wpadnij w sobotę do nas, z Wawki jedzie parę osób gilling np z nieszuflady. pozdrawiam

2005-01-11 23:46:57 - mar.a.

to są zaledwie szkice, wprawki, eksperymenty - na Twoje pocieszenie ;)

2005-01-11 22:38:54 - fink

no wiem, wiedziałem, że to na Ciebie zadziała i się do siebie przyznasz heheh. troche mi ta poetyka mniej leży, niż ta z "kocich łbów".  cegła 5 już złożona więc jakoś Ci ją przekaże, będzie też do ściągnięcia i wydrukowania. Pozdrawiam

2005-01-11 18:13:19 - mar.a.

Fink, Ty dziadu moje nazwisko pisze się przez dwa "p" ;)

2005-01-11 16:07:49 - fink

a mar. a to Mariusz Apel?

2005-01-10 13:34:20 - jco

bardzo mi sie widzi ten u-tworek, poetycko, elegancko, ładnie i powabnie. Widać że te Twoje wiersze to częśc jakiejś większej całości bezokolicznikowej, bardzo mądrej całości, wszka jeżeli życie nasze ejst przeplatającą sie nieustannie narracją, to cała nasza "człowieczosć" wyraża się w czasownikach bezokolicznikowych. Te jakże twórcze wątpliwosci i odpowiedzi na perwerysjnie naiwne pytanie: którędy wyjsc ze słowa? pozdrawiam serdecznie

2005-01-02 19:24:10 - fink

no romantic... ściegiem kroków - to jest bardzo ładne, ścieg śnieg kroki - świetna kompozycja skojarzeniowo fonetyczna. no całuski zapraszam do komentowania innych wtedy będzie więcej komentarzy.  hej

                                                    intro

tato to świetny ślusarz
który jest jeszcze lepszym ojcem
drażni go tylko marnowanie chleba
i zostawiane na talerzach resztki
pracuję z nim

ale nie znam za dobrze przeznaczenia
plastikowych zaślepek wciskanych
w rozcięte wnętrze stalowego profilu
gdy on wbija wzrok w blaszane niebo
- dach warsztatu ja udaję że nie widzę
jak bardzo zamknął się w sobie

i tych znikających powoli ust zwiniętych
jakby próbowały się ukryć wśród bruzd
niepotrzebnie komplikujących mu twarz
kiedy pyta dlaczego nie dbam o matkę
wystarczy przecież raz na tydzień wysłać
pocztą jakąś poczytną powieść

Komentarze:

2005-02-16 20:44:13 - fink

bardzo ciepły wiersz. podoba mi się, relacje, ojciec - syn, ojciec - zawód, ojciec- syn - matka, a przez to ojciec - matka. Taka siateczka sprawnie ukazanych powiązań. pozdrawiam

                              ogniskowanie

kilka nowych płyt książek pretekst
by zostać w domu przystroić okna
w ciemności stronić od ludzi myśleć
o kobiecie cichszej niż kot i poczuć
to wszystko od środka

migrenę która uderza w zatoki nagle
jak przedwczesny przybój zbyt gorącą
kawę kiedy już się przeleje przez tamę
języka dotyk palców pomarszczonych
z nadmiaru detergentów jak atakowana
mistralem powierzchnia wydm ziarenka
rozgrzanego powietrza przesypujące się
w żeliwnych klepsydrach kaloryfera
pełznący po ścianie zamiast pająków
dźwięk

Komentarze:

2005-03-21 00:48:14 - pawel pomarzynski

czyżby i tobie czasem tupały pająki na ścianie? :) a na serio to niezły  kawałek dobrego wiersza. wszystko się trzyma kupy i nierozchodzi na końcu. pozdrawiam.

2005-03-15 11:29:30 - mia

"w żeliwnych klepsydrach kaloryfera pełznący po ścianie zamiast pająków dźwięk" świetne. z początku myślałąm, że będzie przynudzawka, ale powtórne czytanie powiedziało mi: mia - nie masz racji:)

2005-02-24 12:57:27 - fink

no ładna struktura, warstwa słowna jak koronka obrusa góralskiej mistrzyni tkania. Co do pretekstów pozostawania w domu to zapraszam do Zgarbionej liczby 4 , jest na prozie, ale tak do końca prozą nie jest. Ładne zgranie: "przystroić" - "stronić", żeliwne klepsydry kaloryfera - to już jak dla mnie ekstraklasa! W przeciwieństwie do naszych skoczków narciarski , jest progres!

2005-02-23 20:54:57 - fink

poprawie to kiedy indziej bo tu nie dam rady na tym kompie, nie ma edytorka     wejście/wyjście

wplecione w rozetę ronda czarne wstęgi ulic pasemka śniegu rozstępy na brązowym ciele zadbanej ziemi autobus pokryty opryszczką rdzy w środku kobiety o zębach zniszczonych jak falochron na pocztówce znad morza oraz robotnicy którzy wiozą zakupy poupychane w gumiaki wszyscy na swoim miejscu powrót do mieszkań jest dla nich podróżą w ciepłe kraje  Komentarze: 2005-03-06 01:57:51 - fink fajnie Ivo , że zaglądnąłeś, uważaj na siebie bracie, pozdrawiam pod tą miejską widokówką   2005-03-05 23:56:15 - ivo Zerknąłem na twoją korespondencję z Finkiem, mam pytanie: o jakim rytmie Ty myślisz? Przecierz TY piszesz jak byś się nigdy nie poruszał rytmicznie... chyba że wymiotując. Mariusz, życzę Ci szybkiego wejścia w rzeczywistość.   2005-03-05 23:45:57 - ivo Wzruszyłeś mnie Mariusz tą narzucającą się autentycznością odbioru świata i to wyczucie narastającego napięcia, kiedy gumiaki zaraz zostaną rozpakowane... Już czuć te obce, egzotyczne zapachy.. Ale masz zajawki, skup się głównie na wizji zniszczonych zębów, ale falochron niech Cię broni przed zalewem weny twórczej. Dystans między wejsciem, a wyjściem zdaje się nie być ci znany - dlatego wstawiasz ukośnik?   2005-03-04 16:28:58 - FINK Z nazwiskiem to do Asi nie do mnie, ona się pyta skąd to takie, że może niepolskie może, no może... ja nie wiem. że mieszkasz w Warszawie to widać z wiersza, ta sama Asia mi mówi, że tak jest w autobusach. Ja wiem o co chodzi, przeczuwam to ciepło, natomiast moja koncepcja uderza bardziej w stronę ograniczoności przestrzennej tych ludzi, że podróżują tylku praca- dom-praca, że to ich transkontynentalana podróż. Ciepło faktycznie tu umknie, ale zyska się na drugiej stronie medalu!!! Pozdrawiam, mam nadzieje że się obroniłem ;)   2005-03-03 22:26:32 - Mariusz Appel co z tym nazwiskiem? a Ty, Fink, pileś coś przed umieszczeniem tego tekstu? zapomnij na chwilę o znaczeniu słów i poczuj rytm wiersza, co? a jeśli uważasz,  że "podróż w ciepłe/kraje" (z przerzutnią) nic nie wnosi to chyba nie do końca rozumiesz ten tekst ;) i co ma znaczyć, że "faktycznie" mieszkam w warszawie - odkrycie biograficzne, czy złośliwość z Waszej strony? hihi - mar.a.   2005-03-03 21:35:34 - fink Asia mi tu mówi, że faktycznie mieszkasz w Warszawie. Jest obrażona bo nie udzieliłeś informacjo o nazwisku ;) Jeśli chodzi o mnie to uciął bym "pocztówke znad morza" - nic nie wnosi, banalizuje, tak samo "podróż w ciepłe kraje" - może by tak : powrót do mieszkań jak transkontynentalna podróż? gumiaki nie pasują do spodni wiersza, kanciaste. pozdrawiam                                                    319 nadchodzę w momencie gdy szkolny cieć opowiada jak w klinice stanęło mu serce ale na szczęście pod ręką był Religa wiara w profesjonalizm profesorów czyni cuda   niewidomy na lekkim gazie zajął puste miejsce parkingowe nie wiadomo czemu wystukuje laską o grzbiet latarni sobie tylko znaną melodię płosząc gromadkę   ptaków z jej kapelusza połowa zostaje złowiona w otchłań nieba reszta ginie w głębi ciemnych tuneli jego okularów

Komentarze:

2005-04-06 11:20:45 - Fink

Pora na wyjaśnienia: jestem takim ogrodnikiem, co nie zawsze chwasty rozpozna, ale nie dlatego, że leniwy, niedouczony lecz dlatego, że wzrok ma już słaby. proszę się skupić na merytorycznej warstwie i nie wywierać presji bo wpadne w kompleks a tego ja nie zdzierżę nooo

2005-04-05 18:47:13 - pora

nie! no nie zdzierżę! jeśli pan FINK nadal będzie strzelał takie "dwóznaczne" byki w komentarzach to adresat powinien odpowiadać niedwuznacznie!!! zaś dla wrażliwego/przewrażliwionego autora z Ursynowa (ach te małe ojczyzny ;) wyrazy uznania nie tylko za 319 ale i za resztę osobliwych przerzutni

2005-04-05 11:13:44 - jakobe

"ale na szczęście pod ręką był Religa wiara // w profesjonalizm profesorów czyni cuda" - tutaj przerzutni, przed wiarą, przydałby się jakiś spójnik. ostatnia niezbyt. melodyka ginie. zdrowia

2005-04-03 21:14:00 - pawel pomarzynski

przepraszam za dwa glosy ale cos mi sie net zawiesil ;)

2005-04-03 21:12:35 - pawel pomarzynski

powiem tylko - podobało mi się ;) pozdrawiam

2005-04-03 21:11:37 - pawel pomarzynski

powiem tylko - podobało mi się ;) pozdrawiam

2005-04-03 20:55:58 - Mariusz Appel

Fink, Przyjacielu, nie jestem kapryśny, tylko wypowiedziałem wojnę anonimowości, i nie jestem z Warszawy, lecz z Ursynowa ;) nie wybieram się na Port, bo nie lubię tłumu, a poza tym kroi mi się w tym czasie wizyta w Nowej Rudzie :)

2005-04-03 20:13:04 - Fink

A proszem bardzo jest z imienia i nazwiska, sie zrobiłeś kapryśny, warszawka no tak... będziesz na porcie we wro? zapraszam w środę na www.zwrotnica.uni.wroc.pl - koło 21 będzie audycja pomocnicza dla przyjezdnych.  hej hej - wiersz naprawdę smaczny.

2005-04-03 20:05:03 - Mariusz Appel

czytałem Grzebalskiego, ale tak "raz, dwa"(hyhy), żeby nie być pod wpływem ;) czy mógłbyś podpisać tekst pełnym imieniem i nazwiskiem? zachowujesz się tak, jakbyś mnie nie znał :)

2005-04-03 19:53:48 - fink