pomimo zaawansowanego człowieczeństwa
tracę zdolności
przez moje kraty oglądają mnie
                                        inni
muszę tak śmiesznie wyglądać jak jem banana
i czekoladowe groszki, którymi we mnie rzucają
których nigdy nie umiem schwycić od razu
odbijają się ode mnie
uciekają na małych czekoladowych nóżkach
dźwigając pękate czekoladowe rozumki


niektóre z nich słodko zakwilą
w chwili zadanej przeze mnie śmierci


pomimo zaawansowanego człowieczeństwa
zmieniam zainteresowania
i specyfikę
obrastam czarną sierścią
jak światło nocą
i czworakuję w głąb swojego pomieszczenia
z którego fluorescencyjny neon mojej
zwierzęcości
albo jakiejś innej jeszcze przypadłości
zdradza drogę do mnie
( zdradza mnie )