słońce ścieka do morza

jak zegary Salwadora Dali

spływają z drzew

minuta po minucie

zmieniają dzień w noc

miękkie i uległe jak budyń zachodu słońca

przepływają przez gałęzie rzeczy

w chłodną pustkę ziemi

weź mnie za rękę i przeprowadź przez

                                                       linię

pod drzewami pełnymi wisielców

                                           czasu

wsłuchaj się we mnie

odepchnij miażdżącą nieuchronność

kochaj mnie

jak kuglarz swoją magię