zima, chrzęst końskich kopyt na śniegu
za domem
wiosna-lato, czarny ogier
o błyskających ślepiach
pasie się na zielonych łąkach poza
miastem
jesień, pędzlem ogona
wymiótł liście przed progiem
zawsze gdzieś w pobliżu
w jakimś fragmencie
ujęciu
kopyta
ogona
grzbietu
uda
podbiega, przebiega
pozostaje zapach
pozostaje się domyślać
co robi, czym się odżywia
gdzie skubie trawę
przechodzę z pokoju do pokoju
wyglądam go przez specjalnie wymyte okno
nie ma go, może nie lubi zgiełku miasta
może boi się specjalnie wymytych okien
może boi się
mnie ?
odwracam głowę
zdziwiona dostrzegam kępki sierści na oparciu kanapy
i jeszcze bardziej czuję
jakby go tu nigdy nie było
jeszcze intensywniej przebijam się
samotnością
tęsknotą przez okno
GDZIE JESTEŚ !
|
