ja
pęknięte drzewo
które wybiegło w burzę i zostało ukarane
matka
Nike z Samotraki
która przetrwała łamanie rąk, uśmiechów
pozbawianie głowy
przekłuwa się przez warstwy czasoprzestrzeni
sztylecikami piór
lśniącą bielą nieśmiertelności rozjaśnia
piwniczność parków, ulic,
mieszkań, klatki schodowe
codzienności
przechodzi przez ściany
obok drzwi, które są zawsze zamknięte
biegnie przez całe niebo i obrysowaną ziemię
składa się jedynie z pary sprężystych
skrzydeł
z pary żyletek, którymi wycina drogę
i pręty w kratach
i okna w chmurach
|
