X           X          X

Patrzę na cegłę w tym murze

Rozkwita w słońcu czerwienią

To piękny zapach

Słońce przez witraże oświetla chłodny korytarz

Szum narasta za chwilę wypełni całą  przestrzeń…

To było moje tylko przez chwilę

Brakuje mi tego

I jeszcze jestem w lesie mieszanym

Pies hałasuje wesoło

Już można jeść jeżyny

Nikt nie chodził nigdy tymi ścieżkami

Jest bezpiecznie

I jeszcze patrzę na to wszystko przez wieczorną mgłę

Setki kilometrów stąd powtarzam jak w transie

Brakuje mi

Gwarny dom i szaber na działkach

Ucieczka przed sąsiadem

Skórzany pas

Brakuje mi

Papieros na schodach

Jej pytający wzrok

Konopie indyjskie

Szczęśliwy traf i pierwsza wolność pochodzenia ukraińskiego

Jestem teraz w transie

Brakuje mi

Silnej ręki

Końca świata za osiedlem

Tłumu w pochodzie

Zapachu drewna i gumowej broni

A na to wszystko kapitańska czapka

Oraz myśl że to będzie wieczne

Brakuje mi

Brakuje mi ciepłego oddechu

Wśród takiej nocy z cieni na ścianach

Z szeptów i łkań

Z pragnienia spokoju

Z głodu twoich palców między mymi włosami

Całość zabieram w deszcz za most

Bo wśród takiej nocy jak ta nie mogę spać

Wybieram odpowiednie miejsce

Własny skrawek przestrzeni by tylko tęsknić

X       X       X

Kolejny wielki pałac za moim oknem

Blaszane sztandary z kolorowym logo

przemocy tną wiatr

Wybielone słońcem szkielety kołyszą się

w rytm muzyki przejeżdżających pociągów

Jestem oświeconym kundunem

Palącym trawy chłopcem

Topionym w wódce żalem

Wspominanym przez 0,01 sekundy

porodem supernowej

I staję się jeszcze

każdą częścią tego snu

wtopionego w opary

pod mostem

Wilgotną litanią na twym czole

krzyczącą: ZOSTAŃ JESZCZE!

W rytm przejeżdżających pociągów

Za moim oknem – osiedle końca świata

wyremontowane i odnowione

Białe marionetki czarnego boga

zaczynają pielgrzymkę

Jestem w tym

W rytm przejeżdżających pociągów