wpisałem się w okręgi źrenic
kiedy powiekami uniosłaś skrawek nieba
zanurzony po widzenie odległe
otwarte ramiona zwodzonego mostu
przerzuconego zaproszeniem drogi
nad pulsowanie współbrzmiącej fali
wtłoczonej w brzegi przypływów i odpływów
nie raz zawracaliśmy rwący nurt
już nie jednym spojrzeniem
|
