Punktualny sygnał transportowej fregaty
śmiertelnie zatruł nielota w żałobie
ością skrzydła wybił myśli
zaplątane w odważniki nóg
z uwzględnieniem turbulencji ciarek
starzec przeniósł iluzję z rulonów
w wariancie nieaktywnej symulacji
przebił cyrklem środek mapy
na sukces wskazywał
wiążący atomy solarny klej
gwarancja braku progresji
rozstępów piór
maska potocznej mewy
podczas wznoszenia nad Morzem Ikaryjskim
nawet na moment nie zwróciła uwagi
strumienia pośpiesznych kluczy
poraził go automatyczny pilot
pukający w atrapy zegarów
i ślepy tor niemych łabędzi
o który rozbijają się wiecznie
czyjeś urojenia
zareagował implozją
po zderzeniu z supernową
myślą że próżnia
to coś czego nie ma
bladość
gwiazdy Dedala
tłumaczy
brak potrzeby lotu
|
