jeszcze pachniesz obiadem
od południa naraz dojrzewam do

tkliwie przypominam dom

zaplatam na piersiach rozplatam
z własnych rąk się wymykam
będzie pięknie zobaczysz

z zachwytu
na smutnie niedokończonych ścieżkach
udeptuję trawę
godzę ruch stóp z kołysaniem bioder
czasem mogę być kobietą