Ile                             litości

            pospolitej

           wije się po

          kieszeniach

obdartych                twarzy

doniosłych               patrzy

nie                           widzi

           szaleństwo   krąży

podaje rękę

chwyta  za butelkę

wszystko    inne        tylko

                        się wydaje

gnije                     i wierzy

          bezpotomnie

nikt nie patrzy      w nasze

oczy

nie oszukujmy się

                 bo          po co