cyklu „Fontanny snów”
*
* *
Ptaki nad ziemią suną nisko
chłód twarz przenika przenika twarz
dołóż niech płonie nam ognisko
wśród Twoich oczu iskier gwiazd
ptaki nad ziemią suną nisko
do swoich domów do swych gniazd
dołóż niech płonie nam ognisko
wśród Twoich oczu iskier gwiazd
świat się uciszył drzewa szumią
kołyszą dzień kołyszą nas
dołóż niech płonie nam ognisko
wśród Twoich oczu iskier gwiazd ...
*
* *
chmur ciemnych przędze ponad nami
i wiatr rozrzuca złote liście
idziemy cisi alejami
gdy księżyc wstaje jak przebiśnieg
idziemy kiedy senne drzewa
zrzucają z siebie płomień liści
a niebo blade mży i ziewa
zza chmur sunących zamaszyście
wokoło lampy wśród drzew płoną
światłem ze srebra i kryształu
wracajmy już do domu Żono
dywanem liści zbrązowiałym ...
|
