mleczny las w ziemi od krzyży sękatej
gdzie na żyletkach miłość tańczy szalona
załamuje ręce mruży oczy zbolałe
niebieskie sześciany szczęścia wirują na głowach
w objęciach twych nut zapadam w sen ciepły:
błądzę w złotych salach o szklanych podłogach
z witrażem gałek ocznych w mosiężnych obolach
co wzrokiem mym łowi gwiazdy rozmyte na niebie
znów serca nasze stroisz do nowych melodii
łaknących nocy czułego uścisku ćwierćnut przygody
by krokiem zdążyły w miłości zawrotnej pogoni
nacinasz stare rany językiem rdzy płowym
wzlatujesz upadasz-Ikarem uczuć wiecznej pożogi
bym zmysły postradał i serca rozpruł na poły |
