rysuję gładki połysk palcami
na zakurzonym wspomnieniami blacie
czuję inicjały wyryte odpryskujący lakier
nowe domostwa termitów- emigrantów z rosji
piękne krajobrazy chowa drzewem pachnąca kraina
wrzosowiska spękań sęków pola latami zaorane
niczym nibylandia trwa w mglistej zadumie
z pajęczą siecią głów porozbijanych butelkami
kiedyś grzana ciepłem porcelanowych filiżanek
czy winem rozlanym
obłapiana spoconymi palcami starszych panów
teraz: zniewolona zapomniana sama
[słyszy jak sen się skrada powoli]
oddycha mruży oczy sennie rozkłada nogi bezwładne
mruży cieżkie powieki
mruży
|
