Połykając kolejną aspirynę

Spoglądam w okno

Zanurzona w oczekiwaniu

Widzę drzewa i te liście

Przestrzeń wypełnia jesienne powietrze

Podciągam koc pod brodę

Jakby nagle zawiał wiatr

Nie myśląc o niczym

Już nawet nie słuchając samej siebie

Wstaję z filiżanką herbaty

Moje nozdrza lekko już odczuwają cytrynę

Przeciągam się, podchodzę do okna

Opieram łokcie na połyskującym parapecie

Jak gdyby już na całe życie

Miał zatrzymać się czas i te spadające liście